تحقيق در مورد آتش سوزي

توضیحات پروژه

 تحقيق در مورد آتش سوزي دارای 22 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقيق در مورد آتش سوزي  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه و مقالات آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ريختگي احتمالي در متون زير ،دليل ان کپي کردن اين مطالب از داخل فایل ورد مي باشد و در فايل اصلي تحقيق در مورد آتش سوزي،به هيچ وجه بهم ريختگي وجود ندارد

بخشی از متن تحقيق در مورد آتش سوزي :

آتش سوزی

تعریف سوختن: تركیب مواد با اكسیژن را سوختن می نامند.
انواع سوختن: سوختن از نظر سرعت تركیب اكسیژن با مواد به دو دسته تقسیم می شود.
الف: سوختن كند (بطئی)

سوختن تند (آتش)
الف: سوختن كند (بطئی): هر گاه اكسیژن با ماده ای آرام آرام تركیب شود بوطری كه تولید شعله ننماید، سوختن كند نامیده می شود مانند: زنگ زدن آهن – سوختن غذا در بدن – اكسید شدن مس و غیره، به این سوختن اكسیداسیون هم گفته می شود.

ب: سوختن تند (آتش): هرگاه اكسیژن با ماده ای سریع تركیب شود بطوری كه تولید شعله نماید، سوختن تند یا آتش نامیده می شود.
تعریف شعله: هر ماده ای كه با اكسیژن تركیب شود و تولید نور و حرارت نماید، نور حاصل را شعله گویند.

آتش برای بشر بسیار مفید بوده و كاربرد آن در اكثریت صنایع و منازل و بیمارستانها و غیره مشاهده می گردد. این نوع آتش ها كه در جهت خدمت به بشر بكار می روند آتش های مفید یا قابل كنترل یا آتش های خواسته نامیده می شوند.

اگر آتش از كنترل خارج شود یا آتشی ناخواسته بوجود آید به آن آتش سوزی گویند.
آتش سوزی همیشه خسارات مالی و حتی جانی را بدنبال دارد.
عوامل بوجود آمدن آتش: آتش از سه عامل تشكیل می گردد:
الف: ماده سوختنی
ب: حرارت
ج: اكسیژن

الف: ماده سوختنی: ابتدا باید ماده ای باشد كه بسوزد مثلاً چوب – پارچه – كاغذ – نفت – گاز و هر ماده ای كه میل تركیبی با اكسیژن داشته باشد* ماده سوختنی نامیده می شود.

ب: حرارت: هر ماده ای جهت سوختن باید گرم شود مثلاً قوتی كبریت روشن زیر كاغذ قرار گیرد، كاغذ را گرم می كند، وقتی گرما به حد معینی رسید، كاغذ آتش می گیرد، پس برای آتش گرفتن مواد، حرارت لازم است.

ج: اكسیژن: هر ماده ای برای سوختن به اكسیژن نیاز دارد، اگر شمع را در داخل ظرفی قرار داده و درب آن را ببندیم، بطوری كه هوا وارد ظرف نشود شمع خاموش می شود، ملاحظه می گردد كه آتش به اكسیژن نیاز دارد تا باقی بماند.

برای سادگی در یادگیری مطلب در آتش نشانی سه عامل تشكیل دهنده آتش را به شكل مثلث نشان می دهند كه به آن مثلث آتش می گویند.

تجربه نشان داده است كه در اكثر محیط ها سه عامل آتش سوزی وجود دارد مثلاً در یك اطاق، ماده قابل اشتعال وجود دارد مانند فرش،
– حرارت وجود دارد مانند حرارت یك بخاری
– اكسیژن هم در هوا وجود دارد
ولی آتش سوزی رخ نمی دهد، لذا باید عنوان نمود كه برای آتش گرفتن یك ماده قابل اشتعال سه شرط لازم است یعنی ماده قابل اشتعال باید دارای سه شرط باشد تا آتش بگیرد.
الف: ماده قابل اشتعال باید در حال بخار باشد
ب: اكسیژن باندازه كافی وجود داشته باشد
ج: حرارت به میزان كافی باشد

الف: ماده قابل اشتعال باید در حال بخار باشد: تمامی مواد قابل اشتعال برای آتش گیری باید به بخار تبدیل شوند و طبعتاً به شكل گازی باشند. این بخار یا گاز باید به مقداری باشد كه با اكسیژن محیط مخلوط قابل اشتعالی را بوجود آورد. اگر این مخلوط تشكیل نگردد عمل آتش سوزی صورت نمی گیرد، مثلاً گازوئیل به صورت مایع نمی شوزد و باید به بخار تبدیل گردد و با اكسیژن مخلوط قابل اشتعالی ایجاد نماید، حتی چوب برای سوختن باید به بخار تبدیل شود ولی در چوب عمل تبدیل به بخار توسط شكستن مولكولها صورت می گیرد.

ب: اكسیژن به اندازه كافی وجود داشته باشد: میزان اكسیژن محیط باید به اندازه ای باشد كه مخلوط قابل اشتعالی را بوجود آورد كه این میزان اكسیژن دارای یك حداقل و یك حداكثر می باشد. در موارد مختلف این میزان متفاوت است مثلاً در گاز شهری برای اشتعال سریع (انفجار) نیاز به 2/85 الی 8/95 اكسیژن می باشد، كمترین مقدار اكسیژنی كه مواد خاص در آنها می سوزد 3% می باشد.

ج: حرارت به میزان كافی باشد: مواد قابل اشتعال برای آتش گیری نیاز به حرارت دارند و حرارت باید به اندازه ای باشد كه ماده را به نقطه اشتعال برساند.
نقطه اشتعال: كمترین درجه حرارتی را كه یك ماده باید دریافت كند تا آنقدر بخار قابل اشتعال متصاعد نماید كه با دریافت شعله یك احتراق موقتی و كوتاه بوجود آورد و عمل احتراق ادامه نیابد. اگر بخواهیم عمل احتراق ادامه یابد باید ماده قابل اشتعال را به نقطه آتش برسانیم.

نقطه آتش: كمترین درجه حرارتی را كه یك ماده باید دریافت كند تا با رسیدن منبع آتش زنه مشتعل و با دور كردن منبع آتش زنه فوق قادر به اشتعال باشد، نقطه آتش نامند، بطوری كه ملاحظه می شود اختلاف بین نقطه آتش و نقطه اشتعال در این است كه درجه حرارت مورد لزوم در نقطه اشتعال فقط برای یك احتراق موقتی می باشد و در صورتیكه در نقطه آتش درجه حرارت باید آنقدر بالا باشد كه بتواند احتراق ادامه یابد درنتیجه حرارت نقطه آتش كمی بالاتر از نقطه اشتعال است. ملاحظه می شد كه جهت انجام احتراق در دو حالت بالا حتماً منبع آتش زنه نیاز می باشد. ولی گایه حریقها بدون منبع آتش زنه صورت می گیرد بدین صورت كه حرارت ماده قابل اشتعال را درجه خودسوزی می رساند.

درجه حرارت خودسوزی: كمترین درجه حرارتی را كه یك ماده قابل اشتعال بدون احتیاج به منبع آتش زنه ؛خود به خود؛ مشتعل شود درجه حرارت خودسوزی گویند.
** اطفاء یا خاموش كردن آتش **
مثلث آتش را درنظر بگیرید جهت خاموش كردن آتش كافی است كه یك ضلع مثلث را قطع نماییم: برای این عمل هر ضلع مثلث به روشی خاص قطع می گردد و درنتیجه سه روش جهت خاموش كردن آتش بكار می رود.
1- روش سرد كردن
2- روش خفه كردن
3- روش جداسازی

1- روش سرد كردن: همانطور كه از نامش پیداست با قطع ضلع حرارت انجام پذیر است، برای انجام این عمل بهترین ماده، آب می باشد كه اكنون در تمام آتش نشانی ها مرسوم می باشد. بعنوان مثال آتش سوزی چوب را می توان بیان كرد. وقتی چوب دچار آتش سوزی می گردد، اگر روی آن آب ریخته شود خاموش می شود.

2- روش خفه كردن: این عمل با قطع ضلع اكسیژن امكان پذیر است یعنی اگر ضلع اكسیژن در مثلث آتش قطع گردد حریق خاموش می شود. این عمل در آتش نشانی با پودر خاموش كننده آتش نشانی صورت می گیرد و اگر آتش سوزی بزرگ باشد با كف آتش نشانی آن را خفه می كنند. در آتش سوزیهائی كه وسایل و ادوات آتش نشانی وجود ندارد می توان از وسایل ساده نیز استفاده كرد مثلاً یك پتوی خیس می تواند یك شبكه نفت را خاموش كند و یا یك درب تابه می تواند روغن مشتعل در تابه را خامش كند، حتی خاك و ماسه می تواند، مایع نفتی كه روی زمین جاری است و آتش گرفته را خاموش نماید.
3- روش جداسازی: هرگاه بتوانیم در آتش سوزیها از رسیدن ماده سوختنی به شعله جلوگیری بعمل آوریم، آتش خاموش می شود مانند بستن شیر گاز كه از رسیدن گاز به شعله جلوگیرر و درنتیجه آتش خاموش می شود كه به این عمل جداسازی گویند.

جداسازی یك روش خاموش كردن آتش است كه در بسیاری از موارد ابزار چندانی نیاز ندارد. مثلاً وقتی كالائی دچار آتش سوزی می گردد اجناس اطراف آن را دور می نمائیم تا از سرایت آتش به اجناس دیگر جلوگیری بعمل آید و یا وقتی در جنگل درختی دچار آتش سوزی می گردد جهت جلوگیری از سرایت آتش به درخت های دیگر، درخت های اطراف محل آتش سوزی را قطع می كنند و شعله در وسط باقی می ماند و چون ماده سوختنی در دسترس ندارد خود به خود خاموش می گردد.

دسته بندی آتش سوزی: آتش سوزی را از نظرهای مختلفی دسته بندی می كنند مثلاً نوع ماده سوختنی – از نظر نوع اطفاء – از نظر رنگ شعله و غیره. ساده ترین دسته بندی از نظر ماده سوختنی است.
آتش سوزی از نظر ماده سوختنی: مواد در طبیعت به سه شكل وجود دارند.
1- جامد
2- مایع
3- گاز
1- آتش سوزی جامدات قابل اشتعال: هرگاه ماده سوختنی مشتعل شود و از خود خاكستر بجا بگذارد. این نوع آتش سوزی را آتش سوزی جامدات گویند و بهترین روش برای خاموش كردن آن، روش سرد كردن می باشد. در این نوع آتش سوزیها عمل سرد كردن با آب صورت می گیرد پس حریق جامدات را با آب خاموش می كنیم.
در صورت حریق جامداتن وضعیت های خاص و یا شرایط خاص نیز وجود دارد.
الف: آتش سوزی وسایل برقی: آتش سوزی وسایل برقی جزء آتش سوزیهای جامدات با شرایط خاص می باشد یعنی نمی توانیم آنها را با آب خاموش كنیم، زیرا احتمال برق گرفتگی در آنها وجود دارد. در این نوع آتش سوزیها ابتدا باید برق را قطع و سپس با خاموش كننده های CO2 (گاز كربنیك) حریق را اطفاء نمود.
آتش سوزیهای وسایل برقی معمولاً به دلایل زیر بوجود می آیند:
1- استفاده از سیم های نامناسب برای وسایل برقی
2- اتصالی در یك قسمت از سیستم برق رسانی
3- اتصالی در اثر فرسودگی عایق های لاستیكی سیم ها
4- استفاده از فیوزهای نامناسب
5- استفاده از یك پریز برای چند وسیله برقی
6- استفاده از وسایل برقی معیوب و دست كاری آنها توسط افراد ناوارد
7- استفاده افراد ناوارد از وسایل برقی و ادوات برقی
ب: فلزات قابل اشتعال: بعضی از فلزات مانند سدیم – پتاسیم – كلسیم – آلومینیم – منیزیم و باریم دارای خاصیت اشتعال شدید می باشند و در موقع آتش سوزی با نور ذخیره كننده ای می سوزند، برای خاموش كردن این فلزات ماسه صددرصد خشك و پودر خشك مخصوص فلزات مفید می باشد، برای مثال می توان به بررسی یك فلز پرداخت:

** سدیم **
مشخصات: فلزی نورم، نقره ای رنگ – روی آب شناور می ماند (وزن حجمی 97%) با آب شدیداً فعل و انفعال شیمیایی همراه با شعله انجام می دهد. بخارات آن شدیداً تحریك كننده است.

نحوه نگهداری: این فلز را در ظروف شیشه ای درحالیكه در زیر مواد نفتی قرار گرفته است نگهداری و حمل و نقل می كنند.
خطرات: سدیم در تماس با رطوبت هوا باعث تجزیه آنها گردیده و تولید گاز هیدروژن و حرارت كافی برای شعله ور شدن آن می نماید.
آتش سوزی: هنگام آتش سوزی سدیم باید از دستگاه تنفسی و البسه كاملاً استحفاظی جهت جلوگیری از هرگونه تماس با این فلز استفاده گردد. در اطفاء این آتش سوزی نباید به هیچوجه از آب و یا هرگونه ماده اكسیژن دار استفاده نمود. جهت خاموش كردن آتش سوزی سدیم باید از ماسه صددرصد خشك و پودر شیمیائی مخصوص استفاده گردد.

تذكرات مهم: در محلهایی كه سدیم نگهداری می گردد بهتر است وسایل حفاظتی در دسترس افراد باشد، در صورتیكه هیچگونه وسایل حفاظتی در دسترس نباشد باید سریعاً محل را ترك كرد.

ج: آتش سوزی گردها و مواد منفجره: منظور از مواد منفجره در این بحث مواد منفجره از نوع سبك یا تجاری می باشد مانند انواع باروتها، دینامیت ها – چاشنی ها و غیره، اگر در این گونه مواد منفجره آتش سوزی رخ دهد بلافاصله تمام مواد در یك لحظه با انفجار از بین می روند و قدرت پرتاب تكه های ناشی از انفجار در اینگونه مواد تا شعاع 200 متر می باشد. بنابراین مبارزه با این مواد زمانی آغاز می شود كه آتش به آن نرسیده باشد و باید از سرایت آتش به این مواد جلوگیری شود و برای مبارزه باید به موارد زیر توجه كرد.

1- شعاع خطر باید از نوع درجه یك اعلام گردیده تا از ورود افراد متفرقه جلوگیری شود.
2- افراد آتش نشانی و وسایل مربوطه باید دور از شعاع خطر یعنی بفاصله 200 متر یا در پشت پناهگاهی مستقر شوند.
3- اطلاع به مقامات انتظامی و احضار كارشناس مربوطه

4- استفاده از حداقل افراد برای نزدیك شدن به محل مواد منفجره و افراد منتخب برای نزدیك شدن به محل باید از حائل یا حفاظ استفاده نمایند و ضمناً افرادی كه جهت مبارزه وارد منطقه می شوند باید دارای اطلاعات زیر باشند:
الف: آشنایی با موقعیت محل
ب: آشنایی با محل دقیق مواد منفجره
ج: عكس العمل مواد منفجره در برابر حرارت
د: نوع و مقدار مواد منفجره

افراد آتش نشان باید سعی تمایند از سرایت آتش به مواد منفجره جلوگیری نمایند و ضمن خاموش كردن آتش، بوسیله آب مواد منفجره را خیس نمایند تا خاصیت انفجاری آنها از بین برود.

در صورت عدم امكان جلوگیری از سرایت آتش به مواد منفجره باید بلافاصله از محل دور شده و در صورت انفجار به حالت درازكش برروی زمین قرار گرفت.
2- آتش سوزی مایعات قابل اشتعال: خطر آتش سوزی مایعات قابل اشتعال بستگی مستقیم به خاصیت تبخیر شدن آنها دارد كه اثر دریافت حرارت از محیط یا یك منبع حرارتی دیگر بخار كافی برای اختلاط با هوا تولید و مخلوط قابل اشتعال یا انفجاری را مهیا سازند. مایعات قابل اشتعال مانند روغن – بنزین – گازوئیل –

نفت – الكل و غیره. باید توجه داشت كه وسعت آتش سوزی ماتیعات بستگی به سطح تماس مایع با اكسیژن یا هوای محیط دارد. مثلاً در یك منبع نفت وسعت آتش سوزی بستگی به سطح تماس نفت با اكسیژن یا هوای محیط دارد و ارتفاع منبع در گسترش آتش سوزی نقش ندادر. ولی باید توجه داشت كه ارتفاع در ادامه حریق مؤثر می باشد. جهت اطفاء آتش سوزی مایعات قابل اشتعال بهترین روش، روش خفه كردن می باشد. این عمل را می توان با مواد و ابزار مختلف انجام داد و انتخاب مواد و ابزار بستگی به شرایط حریق دارد. اگر وسعت حریق كم باشد می توان آن را با خاموش كننده های پودری خاموش نمد و اگر وسعت

حریق زیاد باشد اجباراً باید آن را با كف های آتش نشانی خامش نمود. حتی تحت شرایط خاص می توان در حریق های كوچك از یك پتوی خیس یا یك پارچه كلفت خیس جهت خاموش كردن حریق استفاده نمود.

3- آتش سوزی گازهای قابل اشتعال: آتش سوزی گازهای قابل اشتعال یكی از آتش سوزیهای خطرناك محسوب می شوند كه باید مورد توجه خاص قرار گیرند. تعداد گازهای قابل اشتعال بسیار زیاد بوده و مطالعه برروی آنها مدت زیاد وقت لازم است ولی در این جا به سه گاز قابل اشتعال كه بیشتر در صنایع و منازل مورد استفاده قرار می گیرد، می پردازیم.

الف: گاز مایع:
گاز مایع مخلوطی از دو گاز بوتان C4H10 و C3H8 می باشد این گاز در منازل و صنایع مورد استفاده قرار می گیرد. جهت راحتی در انتقال این گاز، آن را به صورت مایع در سیلندرهای كوچك و بزرگ حمل می نمایند. میزان اختلاط این گاز در فصول مختلف متفاوت می باشد كه طبق جدول زیر مشخص شده است.

بوتان پروپان فصل
70% 30% بهار
90% 10% تابستان
70% 30% پائیز
50% 50% زمستان
با آگاهی نسبت به مطالب فوق بحث گاز را بدین صورت ادامه می دهیم. خطر گاز را می توان به دو دسته تقسیم نمود.
1- زمانیكه گاز آتش گرفته است (مرحله كم خطر)
2- زمانیكه گاز پخش شده و آتش نگرفته است (مرحله پرخطر)

1- زمانیكه گاز آتش گرفته است: روش خاموش كردن در این نوع آتش سوزیها مراحل مختلف دارد:
الف: در این مرحله با بستن شیر، آتش خاموش می گردد (روش جداسازی)
ب: اگر شیر گاز براثر آتش سوزی خراب شده باشد، شعله را به هیچوجه خاموش نمی كنیم و كپسول گاز را به محیط باز انتقال می دهیم. باید توجه داشت كه قبل از این عمل باید مسیر را ایمن نمائیم. ایمن نبودن بدین مفهوم است كه مواد قابل اشتعال را باید از سر راه برداشت و از اثبات شعله به آنها جلوگیری بعمل آورد.

ج: اگر انتقال كپسول به محیط باز امكان نداشت باید محل آتش سوزی را از مواد قابل اشتعال خالی نمود و توسط آب عمل سرد كردن را انجام داد. ولی به هیچوجه نباید شعله گاز را خاموش كرد.

2- زمانی كه گاز پخش شده و آتش نگرفته است: در این مرحله كه در آتش نشانی آن را مرحله خطر می نامند مسئله حساستر است. بدین صورت كه وقتی گاز در محیطی پخش گردد اگر به درصد انفجار برسد با رسیدن كوچكترین جرقه انفجار صورت می گیرد. جهت جلوگیری از انفجار اینگونه محیط ها باید رعایت اصول زیر را نمود:

1- قبل از ورود به محیط گازی باید فیوز را قطع كرد و فیوز را همراه خود نگه می داریم، اگر فیوز برق در محیط گازی باشد باید خارج از محیط گازی برق را قطع نمود.
2- باید كلیه منابع حرارت و شعله ها را خاموش نمود.

3- اگر لباسهای انسان از جنسی باشد كه ایجاد جرقه نماید باید لباس را خیس كرده و بعد وارد محیط شویم
4- ابتدا از خروج گاز و نشت آن جلوگیری می نمائیم، اگر امكان این موضوع نباشد باید كپسول گاز را به محیط مناسب از مسیر امن، برده و آن را روشن نمائیم.
5- جهت از بین بردن محیط گازی ابتدا پنجره ها را باز می نمائیم. برخورد دست با دستگیره ممكن است ایجاد جرقه نماید، جهت جلوگیری از این موضوع باید دستكش در دست نمود و اگردستكش نبود باید دست ها یا دستگیره را خیس كنیم.

6- پس از بازكردن پنجره ها با یك تكه مقوا و اگر مقوا در دسترس نبود یا یك تكه پارچه خیس در محیط گازی كوران ایجاد كرده و گاز را خارج می نمائیم.
7- باید توجه داشت كه در این محیط تا دو ساعت از روشن كردن شعله و آتش زدن كبریت و ایجاد هر نوع جرقه خودداری گردد.
** چند نكته ایمنی در مورد مصرف گاز **

1- باید همیشه كپسول را قبل از نصب در منزل مورد بازدید قرار داد و در صورت نشتی گاز، از ورود كپسول به منزل جلوگیری بعمل آورد.
2- پس از حصول و اطمینان از اینكه كپسول سالم می باشد باید آن را به رگلاتور وصل نمود در این هنگام باید اطمینان حاصل نمد كه رگلاتور به كپسول صحیح متصل شده است.
3- هر یك ماه باید شیلنگ گاز را مورد بازدید قرار داد. بدین صورت كه با خم كردن شلنگ و مشاهده ترك برروی آن، باید بلافاصله آن را تعویض نمود.
4- استفاده از شلنگ هائی كه مخصوص وسایل گازسوز نیم باشد، ممنوع است.
5- در صورت اجبار اگر طول شلنگ 5/1 متر بیشتر باشد باید از لوله های فلزی استفاده گردد.
6- از دست زدن افراد ناوارد و كودكان به وسایل گازسوز جلوگیری بعمل آورید.

7- هرگز كپسول را سر و ته نكنید زیرا 3/2 كپسول گاز به صورت مایع می باشد و تبدیل مایع به گاز آن 270 برابر حجم اولیه آن را اشغال می نماید كه با سر و ته كردن آن مایع از كپسول خارج می شود و باید قاعدتاً شعله آن 270 برابر گردد ولی بعلت اینكه اكسیژن كافی وجود ندارد شعله آن مقداری بلندتر می گردد و ممكن است باعث آتش سوزی گردد.

نكته‌ جالبتر اینكه رگلاتور این نوع گاز برای حالت گازی ساخته شده است و مایع گاز به آن آسیب می رساند.
8- از شیر كپسول هرگز بعنوان دستگیره استفاده ننمائید.
9- ازكپسول هرگكز بعنوان زیرپائی (چهارپایه) استفاده نكنید.

10- از غلت دادن كپسول گاز روی زمین خودداری كنید.
** گاز طبیعی (گاز شهری) CH4 **

گاز طبیعی مانند ذغال سنگ و نفت منشاء‌آلی دارد و اغلب با نفت همراه است و از حفر چاههای نفتی بدست می آید. تركیبات آن نسبت به محل فرق می كند ولی بیشتر از متان و اتیلن تركیب یافته و چند درصدی نیز نیتروژن آزاد دارد و گاه 99% آن متان است. وزن حجمی آن 65% و پهنهء‌انفجار آن 2/14-2/4% می باشد از مشخصات آن نمایان است كه از هوا سبكتر است و در صورت نشست به سمت بالا حركت می نماید. در صورت جمع شدن در یك محیط بسته و رسیدن به حد انفجار با رسیدن یك جرقه ایجاد انفجار شدید می نماید. وقتی این گاز از حالت مایع به گاز تبدیل می گردد 600 برابر حجم اولیه خود حجم را اشغال می كند.

این گاز در اكثر كشورها به صورت لوله كشی مورد بهره برداری قرار می گیرد و كمتر كشوری آن را به مایع تبدیل می نماید.
** مواردی چند در باره رعایت اصول ایمنی گاز شهری **
1- رگلاتور و كنتور گاز توسط شركت ملی گاز ایران با رعایت تمام نكات فنی و ایمنی در محل مناسب نصب می گردد، بنابراین در صورت لزوم فقط شركت ملی گاز ایران مجاز است آنها را تغییر محل دهد.

2- در صورت بروز هر نوع آتش سوزی در ساختمان، چون وجود گاز در لوله ها احتمالاً باعث تشدید آتش سوزی و خطرات بیشتر خواهد شد، بنابراین در چنین مواقعی فورآً شیر اصلی ورود گاز به ساختمان را كه نزدیك كنتور قرار دارد ببندید تا جریان گاز به داخل ساختمان قطع گردد.
3- به علل مختلف گاهی ایجاب می نماید كه تغییراتی در لوله كشی گاز منازل انجام شود یا بعلت نقص فنی در سیستم لوله كشی پاره ای تعمیرات لازم می گردد. این تغییرات هرچند به ظاهر از نظر شما ساده باشد باید توسط اشخاص مجاز و مؤسسات صلاحیت دار انجام گیرد.
4- لوله گاز مربوط به هر دستگاه گازسوز باید به یك شیر مصرف مجهز باید تا در موقع ضرورت بتوان با بستن این شیر از ورود گاز به دستگاه معیوب جلوگیری گردد.
5- چون لوله های لاستیكی معمولی در برابر مواد نفتی و گازی به سرعت فاسد می شوند لذا برای اتصال وسایل گازسوز خانگی به سیستم لوله كشی گاز می توان از لوله های لاستیكی و پلاستیكی مصنوعی تقویت شده استفاده كرد. طول لوله های ذكر شدن نباید از یك متر و نیم بیشتر باشد.
6- نصب آبگرمكن گازی در حمام یا اطاقی كه بوطر عادی در آن جریان هوا وجود ندارد باعث كمبود اكسیژن و احتمالاً ایجاد خفگی می نماید.
7- از وارد آوردن ضربه بوسیله دیگ و سایر ظروف سنگین برروی اجاق گاز باید خودداری شود زیرا این عمل باعث سست شدن اتصالها و نشت گاز خواهد گردید.
** گاز استیل (C2H2) **

این گاز در اثر مرطوب شدن كاربیت بدست می آید یعنی اگر كاربیت در هوای مرطوب یا مجاورت آب قرار گیرد تولید گاز استیلن می نماید. فرمول شیمیایی آن بشرح زیر است.
CaC2+2H2O ——–> C2 H2 +Ca (oH)2
در صورتیكه كاربیت حدو.د 3/1 وزن خود آب جذب كند جهت تولید استیلن oc800 حرارت تولید می نماید. این مقدار حرارت دو برابر درجه حرارت خودبخودسوزی استیلن می باشد 93% گاز استیلن را كربن تشكیل می دهد. در صورت خالص بودن بوی خوشی دارد ولی معمولاً به صورت ناخالص تهیه می گردد كه بوی سیر می دهد.

استیلن از گازهای انفجاری بسیار خطرناك است كه بر اثر حرارت یا ضربه ممكن است بشدت تجزیه و منفجر گردد. حتی در فشاری مافوق یك اتمسفر بدون هوا نیز ممكن است تجزیه شودو در 6/83 – درجه سانتیگراد می جوشد و در درجات پایین تر به حالت مایع است. پهنه انفجار آن بسیار وسیع بوده و بین 5/2 تا 80 درصد می باشد یعنی 5/2 درصد از این گاز اگر با اكسیژن مخلوط شود حالت انفجاری به خود می گیرد. اخیراً پهنه انفجار آن را از 5/2 تا 100% نیز گفته اند.
در هوای فراوان با شعله بسیار درخشان سوخته و حرارت زیاد تولید می نماید. بطوری كه جهت بریدن فلزات مانند اهن از آن استفاده می گردد.
شدت انفجار گاز استیلن در درصدهای مختلف، متفاوت بوده و میزان اختلال استیلن با اكسیژن، شدت انفجار را تعیین می كند.
اگر اكسیژن محیط به اندازه كافی نباشد، سوختن استیلن با دود همراه است.
** چند نكته ایمنی گاز استیلن **

– استیلن با مس ممكن است تركیب گشته و تشكیل (Capper Acety lene) دهد.
ماده ایست كه بر اثر حرارت یا اصطكاك منفجر می گردد، بنابراین هیچ آلیاژی كه بیش از 70% مس دارد نباید در معرض گاز استیلن قرار گیرد.
– برای لوله كشی های استیلن باید آهن یا فولاد بكار برد.
– استیلن در مجاورت كلر خودبخود آتش می گیرد.

– این گاز را نمی توان بدون خطر متراكم یا مایع كرد زیرا همواره خطر انفجار وجود دارد ولی چنانچه در ظرف یا سیلندر مقداری آسبست قرار دهند خطر مرتفع می گردد زیرا این ماده گاز استیلن را جذب میكند.

– سیلندرهای استیلنی به هنگام دستكاری، انبار كردن و حمل و نقل باید همواره به حالت ایستاده باشد.
– سیلندرهای گاز استیلن باید از زنگ زدگی – پوسیدگی و سرمازدگی كاملاً مصون باشند.
– محل انبار این گاز باید به تهویه خنك و خشك مجهز باشد.

– درروشنایی انبار باید از نور غیرمستقیم استفاده گردد.
– انبار سیلندرهای گاز استیلن بهتر است از اماكن و مواد قابل اشتعال جدا نگه داشته شود.
– استیلن را با سیلندرهای اكسیژن جدا كرده و در دو محیط نگه داری شود.
– حتی بهتر است سیلندرهای خالی و پر را در یك جا انبار نكنیم.
– احداث شعله یا استعمال دخانیات در اطراف چنین انباری بكلی باید ممنوع شود.
***
عوامل گسترش آتش سوزی: آتش سوزی می تواند از تمامی جهات گسترش یابد. این گسترش ممكن است به طروق مختلف صورت گیرد كه بعضی موارد ذیلاً یادآور می گردد:
1- باد: باد می تواند آتش را از نقطه ای به نقطه یكدیگر منتقل نماید. در آتش سوزی بدلیل عمل جابجائی هوای گرم با سرد، خودبخود باید ایجاد یم گردد و حتی در حرق های بزرگ باد می تواند به صورت طوفان ظاهر گردد.

2- انتقال حرارت به صورت تشعشعی: تشعشع یكی از رته های انتقال حرارت و از عوامل گسترش آتش سوزی است. لباسهایی را كه جهت خشك كردن بالیا بخاری قرار می دهند به این طریق ممكن است دچار آتش سوزی شوند.
3- جاری شدن مایعات قابل اشتعال: در بعضی از حریق ها ظرف مایع یا پایه آنها دچار آتش سوزی ش

ده و منجر به واژگونی و جاری شدن مایع نفتی می گردد، جاری شدن مایع قابل اشتعال باعث گسترش آتش سوزی می گردد.
4- انتقال حرارت به صورت رسانایی: اگر آتش سوزی در كنار ستونها و تیرآهنها صورت بگیرد بر اثر داغ شدن ستون حرارت منتقل و آتش سوزی رخ خواهد داد.
5- راهروها و پله ها: مسیر حركت حرارت رو به بالا می باشد. اگر در مكانی آتش سوزی رخ دهد و در محیط راهرو و پله وجود داشته باشد ممكن است از طریق راه پله ها و راهرو آتش سوزی به نقاط دیگر انتقال یابد.

6- كانال آسانسور: آتش سوزی می تواند از طریق كانال آسانسور به نقاط یابد، كانال آسانسور جهت انتقال حرارت یكی از محل های پرخطر است.
7- پنجره: در ساختمانهای بلند بیشتر اوقات حریق از طریق پنجره ها به طبقات بالا سرایت و باعث گسترش آتش سوزی می گردد.
8- روزنه ها و منافذ سقفهای كاذب: سقف های كاذب و روزنه های آنها می تواند یكی از دو عامل گسترش آتش سوزی باشد.
9- كانالهای كابل برق – كولرها و تهویه ها: مسیر حركت حرارت را از یك نقطه به نقطه دیگر هدایت می كند و باعث آتش سوزی می گردد.
10- انفجارات: انفجار یك مخزن یا یك ظرف می تواند باعث هدایت آتش از یك نقطه به نقاط دیگر گردد، این نوع گسترش آتش سوزی را در حرق كپسولهای گاز می توان به خوبی مشاهده كرد.

موارد بسیار دیگری در گسترش آتش سوزی نقش دارند كه از حوصله این نوشته خارج است.

برای دریافت پروژه اینجا کلیک کنید