پاورپوینت هنر و فرهنگ نخستین انسان

توضیحات

توجه : این پروژه به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

  پاورپوینت هنر و فرهنگ نخستین انسان دارای 25 اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در Power Point می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل پاور پوینت پاورپوینت هنر و فرهنگ نخستین انسان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

لطفا به نکات زیر در هنگام خرید

دانلود پاورپوینت هنر و فرهنگ نخستین انسان

توجه فرمایید.

1-در این مطلب، متن اسلاید های اولیه 

دانلود پاورپوینت هنر و فرهنگ نخستین انسان

2-به علت اینکه امکان درج تصاویر استفاده شده در پاورپوینت وجود ندارد،در صورتی که مایل به دریافت  تصاویری از ان قبل از خرید هستید، می توانید با پشتیبانی تماس حاصل فرمایید

4-در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل اسلاید ها میباشد ودر فایل اصلی این پاورپوینت،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

5-در صورتی که اسلاید ها داری جدول و یا عکس باشند در متون زیر قرار داده نشده است

بخشی از متن پاورپوینت هنر و فرهنگ نخستین انسان :

هنر و فرهنگ نخستین انسان

مقدمه
جامعه اولیه چه آداب و رسومی داشتند؟ درباره جهان و خلقت آن چه تصوری داشتند؟
مراسم ازدواج و امور خویشاوندی آنان چگونه بود؟ آیا همچون عصر ما، در طول سال روزهای ویژه‌ای برای جشن و عزا و اجرای سایر مراسم اختصاص داده بودند.
باستان‌شناسان با استفاده از دستاوردهای زمین‌شناسان، زیست‌شناسان، شیمی‌ دانها و جغرافی‌دانها و به كمك روشهای تحقیق ویژه خود توانسته‌اند آگاهی‌های جالبی درباره انسان‌های پیش از تاریخ به دست آورند.

هرچند بقایای جسدهایی از انسانهای نخستین در نقاط مختلف دنیا نظیر آفریقای جنوبی، پكن، چین، هایدلبرگ(آلمان)، به دست آمده است، اما از زندگی بشر پیش از عصر یخبندان اطلاعات چندانی در دست نیست. از حدود 400 هزار سال پیش تغییراتی در آب و هوای زمین رخ داد كه در سرنوشت موجودات زنده تاثیر زیادی داشت. كاهش دمای متوسط جهان موجب شد كه بخش‌های وسیعی از شمال آسیا، اروپا، آمریكای شمالی و نواحی مرتفع كوهستانی جهان چندین نوبت از یخ پوشیده شود. به طوری كه ماموتها (یعنی اجداد فیلهای امروزی) نتوانسته‌اند خود را با شرایط آب و هوایی جدید انطباق دهند و از میان رفته‌اند.
در این دوران مناطق استوایی آفریقا برای زندگی مناسب‌تر بود. با افزایش نسبی دمای هوا و ذوب شدن یخچالهای طبیعی كم‌كم جنگل‌های وسیع پدید آمد.
در این دوران باران‌های زیادی می‌بارید. حال باید پرسید: در این دوران انسان چگونه زندگی می‌كرد؟

مصنوعات بشر در دوران كهن‌سنگی دیرین مرحله ابتدایی خود را طی می‌كرد. گذشته از چخماق، قطعات سنگی با لبه‌های تیز به كار می‌رفت. كم‌كم تراشیدن سنگ‌مشته از سنگ چخماق معمول شد وآن اسلحه‌ای سنگی بود به شكل بادام كه درازای آن به 20 سانتیمتر و وزن آن به 2 كیلوگرم می‌رسید. این سنگ‌ها را به كمك چخماق‌های دیگر می‌تراشیدند. این ابزار ابتدایی برای درست كردن میخ‌های چوبی، كندن ریشه‌ها، خراب كردن لانه‌ها و كنام‌ها و كشتن جانوران مجروح به كار می‌رفت. احتمالا این سنگ‌مشته‌ها را مستقیما برای شكار به كار نمی‌بردند، زیرا گرز و یا چوبدستی برای این كار مناسب‌تر بود. علاوه ‌بر سنگ‌مشته ورقه‌هایی از چخماق برنده نیز ساخته می‌شد كه برای تیز كردن ابزارها به كار می‌رفت.

بدیهی است در دورانی كه هنوز اختراعات مهم پدید نیامده و دانش بشری از طبیعت اندك بوده انسان زندگی بسیار سختی در طبیعت گذرانده است.
با این حال انسان به دلیل استعدادهای ذهنی و داشتن دست‌های توانا كه با آنها قادر به انجام فعالیت‌هایی متنوع‌تر از حیوانات بود با پناه بردن به غارها و تلاش برای بقا توانست خود را با شرایط جدید منطبق سازد و به حیاط خویش ادامه دهد.
بنابراین منابع لازم برای بقای انسان در طبیعت موجود بود، او می‌بایست با كوشش خود این منابع را می‌شناخت و راه استفاده از آنها را می‌آموخت.

این كار هزاران سال به طول انجامید.
ابتدا انسان با استفاده از میوه‌های جنگلی و شكار حیوانات شكم خود را سیر می‌كرد، از پوست حیوانات بدن خویش را می‌پوشاند و در غارها و حفره‌های موجود در دامنه كوهها می‌خوابید تا خود را از سوز و سرما و گزند حیوانات وحشی حفظ كند.
طی سالیان دراز تنها ابزار انسان برای شكار، تكه‌تكه كردن گوشت و دفاع از خود سنگ بود.

رفته‌رفته تجربه اندوخته می‌شود و تكنیك تكامل می‌یابد. انسان‌های اولیه در مناطق مختلف و با شیوه‌های گوناگون به ساختن ابزارهای كوچك‌تر و ظریف‌تر نایل می‌گردند. ابزار عمده نئاندرتال‌ها به صورت ورقه‌های مثلثی شكل از سنگ چخماق درمی‌آید، نوك آن برای بریدن و سوراخ كردن و لبه‌ها برای كندن پوست جانوران كشته به كار می‌رود. آسیاب شكار، چنگال و نیزه چوبین است.
انسان‌ها احتمالا نه پناهگاهی و نه پوششی داشتند و تصور می‌رود كه مدت درازی از درختان به منزله پناهگاهی در برابر حیوانات درنده استفاده می‌كردند. بعدها انسان فرا گرفت كه حایل‌هایی در برابر باد ایجاد كند و در آن پناه گیرد. سپس انسان غارهای جانوران وحشی را تسخیر كرد و در آن جای گرفت و از پوست آنها برای بستر و لباس _ كه خود نوعی خرقه بود كه با بند و نخ به هم وصل می‌شد _ استفاده كرد.

نكته: یعنی ابزار ساده‌ای كه از محیط خود تهیه می‌كرد به همین دلیل باستان‌شناسان این دوران از زندگی انسان را عصر سنگ نامیده‌اند. كشف آتش از نخستین و مهم‌ترین كشفیات بشر بود كه زندگی اش را بهبود بخشید. انسان با كشف آتش تاریكی را به روشنایی و سردی را به گرمی تبدیل كرد.
در نتیجه ترس او از طبیعت وحشی و ناشناخته كاسته شد. همجنین می‌توانست خود را گرم كند و در پناه آتش آرام گیرد و نیز با استفاده از آتش گوشت و غذا را برای خود گواراتر سازد. با گذشت زمان انسان ابزارهای كاملتر و متنوع‌تری ساخت. با تراشیدن سنگ آن را به شكل‌های مختلف درمی‌آورد. مثلا از آن تیر، نیزه، تیشه و اره می‌ساخت. همچنین علاوه بر سنگ از استخوان حیوانات و از چوب درختان نیز برای ساختن ابزارهای گوناگون استفاده می‌كرد.
برای تغذیه علاوه بر شكار از میوه درختان و ریشه برخی گیاهان بهره می‌برد. همه این كارها را به صورت گروهی انجام می‌داد. گروه‌های كوچك در حدود 20 تا 30 نفر كه با هم می‌زیستند و با همه به شكار می‌پرداختند.

نكته: یعنی ابزار ساده‌ای كه از محیط خود تهیه می‌كرد به همین دلیل باستان‌شناسان این دوران از زندگی انسان را عصر سنگ نامیده‌اند. كشف آتش از نخستین و مهم‌ترین كشفیات بشر بود كه زندگی اش را بهبود بخشید. انسان با كشف آتش تاریكی را به روشنایی و سردی را به گرمی تبدیل كرد.
در نتیجه ترس او از طبیعت وحشی و ناشناخته كاسته شد. همجنین می‌توانست خود را گرم كند و در پناه آتش آرام گیرد و نیز با استفاده از آتش گوشت و غذا را برای خود گواراتر سازد. با گذشت زمان انسان ابزارهای كاملتر و متنوع‌تری ساخت. با تراشیدن سنگ آن را به شكل‌های مختلف درمی‌آورد. مثلا از آن تیر، نیزه، تیشه و اره می‌ساخت. همچنین علاوه بر سنگ از استخوان حیوانات و از چوب درختان نیز برای ساختن ابزارهای گوناگون استفاده می‌كرد.
برای تغذیه علاوه بر شكار از میوه درختان و ریشه برخی گیاهان بهره می‌برد. همه این كارها را به صورت گروهی انجام می‌داد. گروه‌های كوچك در حدود 20 تا 30 نفر كه با هم می‌زیستند و با همه به شكار می‌پرداختند.

انسان استقرار در پناهگاه مصنوعی، سایبان‌ها، كلبه‌ها و زاغه‌ها را آغاز می‌كند. باستان‌شناسان شوروی(پ.افی منكو، س. زامیاتنین و دیگران) بر كرانه‌های رود دن و جاهای دیگر كلبه‌های دوران كهن‌سنگی نوین را كشف كرده‌اند. اینها مسكن‌هایی بودند كه بر سطح زمین صاف و به شكل بیضی ساخته شده بودند.
استخوان ران ماموت، كه در زمین كار گذاشته می‌شد به منزله ستون‌هایی به كار می‌رفت و بر روی این ستون‌ها سقفی از تیر و شاخه كه روی آن خاك می‌ریختند تعبیه می‌شد. در وسط كلبه یك یا چند اتاق قرار داشت كه سوخت آن از استخوان حیوانات بود. در كنار مساكن گودال‌هایی كنده بودند و در آنها گوشت گوزن و خوراكی‌های دیگر را نگهداری می‌كردند.

برای دریافت اینجا کلیک کنید