توضیحات

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 تحقیق در مورد بررسی وضعیت مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی در بیمارستان دارای 26 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد تحقیق در مورد بررسی وضعیت مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی در بیمارستان  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی تحقیق در مورد بررسی وضعیت مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی در بیمارستان،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد


بخشی از متن تحقیق در مورد بررسی وضعیت مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی در بیمارستان :

بررسی وضعیت مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی در بیمارستان

چكیده
مقدمه: ‌نقش تجهیزات پزشكی در بیمارستان های پیشرفته امروزی و تشخیص و درمان بیماری ها انكار ناپذیر است.كشورهای در حال توسعه با وجود محدودیت منابع مالی به نحو بی رویه ای نسبت به خرید تجهیزات پیچیده و گران قیمت اقدام نموده اند اما در مورد نگهداری این سرمایه های عظیم اقدامات مناسبی انجام نداده اند. در كشور ما نیز مطالعات محدود صورت گرفته بیانگر نابسامانی هایی در زمینه مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی بوده است .

روش پژوهش: پژوهش به صورت مقطعی انجام گرفت و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه در 10 بیمارستان تحت مطالعه استفاده شد. پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها به صورت حضوری، داده ها با استفاده از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت.

یافته های پژوهش: طبق نتایج به دست آمده از میان چهار بعد مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی، تنها «برنامه ریزی نگهداری» در وضعیت متوسط قرار داشت و سایر اجزاء با كسب امتیاز كمتر از 50 درصد در حد ضعیف قرار داشتند. بین امتیاز كل مدیریت نگهداری و امتیاز هدایت و هماهنگی نگهداری تجهیزات پزشكی و نیز سن مدیران بیمارستان ها رابطه مستقیمی وجود داشت.

بحث و نتیجه گیری:‌ در مجموع می توان گفت مشكلاتی از قبیل كمبود نیروی ماهر در واحدهای مهندسی پزشكی بیمارستان ها، كمبود بودجه و نا آشنایی مسوولان واحدهای مهندسی پزشكی به تمام وظایف خود موجب شده اند وضعیت مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی در وضعیت ضعیف (نزدیك به متوسط) قرار گیرد. سابقه كم مسوولان واحد مذكور نیز به این امر دامن زده است.

واژه های كلیدی: ‌تجهیزات پزشكی،‌ نگهداری،‌مدیریت نگهداری، بیمارستان ها.
مقدمه:
در بیمارستان های مدرن عصر حاضر، تجهیزات پزشكی به یكی از عناصر لاینفك تبدیل شده اند و در حدود یك سوم تا نیمی از
هزینه های پیش بینی شده بیمارستان ها به این بخش اختصاص دارد. جامعه پزشكی در فعالیت های تشخیصی، مراقبتی و درمانی،‌اعتماد روز افزونی بر

تجهیزات پزشكی و تكنولوژی پیشرفته پیدا كرده است. در این میان بهره برداری بهینه از تجهیزات مستلزم این امر است كه تجهیزات در بیشتر عمر خود آماده به كار و سالم نگه داشته شوند. با ایجاد مدیریت صحیح در نگهداری تجهیزات می توان تجهیزات را در هر لحظه برای نجات جان بیماران به كار برد (1) . نگهداری تجهیزات پزشكی از سوی سازمان بهداشت جهانی «ایجاد اطمینان در مورد استاندارد بودن كاربری تجهیزات، رعایت شرایط تعیین شده از سوی كارخانه سازنده و تامین نیازهای درمانی» تعریف شده است(2).

اما اهمیت مساله نگهداری در دهه 80 باعث شد دانشگاه های علوم پزشكی آمریكا به منظور سازماندهی مراكز درمانی، طرح نگهداری و بازسازی بیمارستان ها را به اجرا درآورند. نمونه هایی از این طرح ها كه نگهداری تجهیزات پزشكی را در بر می گرفت در كشورهای اروپایی نیز متداول شد و در تحقیقات اولیه مشخص شد اجرای آن ها حدود 35-30 درصد كاهش هزینه در بر داشته است(3).

همچنین مطالعات نشان داده است با نگهداری مؤثر تجهیزات، هزینه صرف شده برای هر دستگاه 30 درصد كمتر از میانگین هزینه های بیمارستان هایی خواهد بود كه فاقد این برنامه هستند(4). همچنین عمر مفید تجهیزات تا دو برابر افزایش خواهد یافت(5). به طور كلی می توان گفت مساله نگهداری تجهیزات پزشكی در كشورهای در حال توسعه نسبت به كشورهای توسعه نیافته در خور توجه بیشتری است،‌چرا كه علی رغم محدودیت منابع،‌خرید و به كارگیری تجهیزات پزشكی وارداتی در این ممالك به نحوی رویه ای صورت گرفته است(6).

مطالعات صورت گرفته نشان داده است این كشورها در گذشته توجه چندانی در زمینه نگهداری تجهیزات نداشته اند و طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی همواره 60 درصد تجهیزات پزشكی آن ها به علل مختلف قابل استفاده نبوده اند(7). مطالعات انجام شده در كشور ما نیز نشان داده است موضوع نگهداری تجهیزات تا حدود زیادی مورد غفلت بیمارستان ها و مسوولان امر قرار گرفته است.

شایان ذكر است پس از راه اندازی و تاسیس اداره تجهیزات و مهندسی پزشكی در معاونت درمان و داروی دانشگاه علوم پزشكی و خدمات بهداشتی درمانی ایران و تاسیس واحدهای مهندسی پزشكی در این بیمارستان ها در اواخر سال 1379،هیچ مطالعه ای در زمینه پژوهش حاضر صورت نگرفته است و این پژوهش مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی را در قالب چهار بعد اصلی مدیریت یعنی برنامه ریزی؛ سازماندهی، هدایت و هماهنگی؛ و كنترل مورد بررسی قرار داده است.
روش پژوهش:
پژوهش حاضر به صورت مقطعی انجام گرفت. در این مطالعه بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكی ایران واقع در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. از میان این 14 بیمارستان ، 4 بیمارستان فاقد واحد مهندسی پزشكی بودند و در آن ها مدیریتی بر نگهداری تجهیزات پزشكی اعمال نمی شد و به همین دلیل از مطالعه خارج شدند. بنابراین جامعه پژوهش را می توان 10 بیمارستان دانشگاه علوم پزشكی و خدمات بهداشتی درمانی ایران در شهر تهران بر شمرد كه دارای واحد مهندسی پزشكی بودند. اعضای جامعه پژوهش نیز عبارت بودند از مدیران بیمارستان ها، مسوولان واحدهای مهندسی پزشكی و مسوولان واحدها و بخش های تشخیص درمانی كه به طور كامل و بدون نمونه گیری در پژوهش شركت داده شدند.

برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. پرسشنامه با استفاد از متون داخلی و خارجی و نظرات كارشناسان ادارات تجهیزات و مهندسی پزشكی دانشگاه و وزارتخانه و تنی چند از مهندسان پزشكی تدوین شد تا روایی محتوایی آن تامین گردد. پس از این مرحله 49 پرسش طراحی شده در قالب سه پرسشنامه برای اعضای پژوهش تقسیم بندی شد. بدیهی است پرسشنامه ها طبق اهداف ویژه در برگیرنده چهار بعد اصلی مدیریت نگهداری تجهیزات

پزشكی، یعنی برنامه ریزی؛ سازماندهی؛ هدایت و هماهنگی؛ وكنترل نگهداری بودند. برای تعیین پایایی پرسشنامه ها نیز از روش آزمون- باز آزمون استفاده شد و ضرایب همبستگی بین پاسخ ها در پرسشنامه مدیران، مسوولان واحدهای مهندسی پزشكی و مسوولان واحدهای تشخیصی درمانی به ترتیب 88،90و 84 درصد محاسبه شد. توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها با مراجعه پژوهشگر صورت گرفت و در مجموع 98 پرسشنامه كامل به دست آمد.

برای استخراج نتایج از آمار توصیفی و نرم افزار SPSS استفاده شد. از آن جا كه عملكرد بیمارستان تا حدود زیادی منوط به عملكرد مسوولان واحدهای مهندسی پزشكی می باشد، در این مطالعه نتایج به صورت كلی ارائه شده و از اعلام نتایج به تفكیك بیمارستان ها خودداری شده است.
یافته های پژوهش

در این مطالعه 80 درصد بیمارستان ها آموزشی- درمانی و 20 درصد مابقی درمانی بودند. همچنین 40 درصد بیمارستان ها عمومی و سایر آن ها تخصصی بودند. در این بیمارستان ها بیست نوع بخش و واحد تشخیصی- درمانی مورد مطالعه قرار گرفت. در میان مدیران بیمارستان ها 80 درصد مدیران مرد و مابقی زن بودند. میانگین سنی مدیران 5/47 و میانگین سابقه آنان در پست مدیریت بیمارستان 1/17 سال بود. 40 درصد مدیران دارای مدرك تحصیلی كارشناسی، 40 درصد كارشناسی ارشد و 20 درصد دكترای تخصصی یا Ph.Dبودند. رشته تحصیلی مدیران بیمارستان در 30 درصد موارد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی و در 50 درصد موارد مدیریت دولتی بود. ی نیز 90 درصد زن و 10 درصد مرد بودند. میانگین سنی آنان 9/28 ومیانگین سابقه كار آنان در پست مربوط 3 سال بود. تمام اِِِِِِِِِِِِِِِِِِین ِ افراد دارای مدرك تحصیلی كارشناسی بودند و 90 درصد آنان نیز در رشته مهندسی پزشکی تحصیل كرده بودند.

اما در مورد هدف ویژه اول،‌یعنی بررسی وضعیت برنامه ریزی نگهداری تجهیزات پزشكی، اطلاعات به دست آمده حاكی از آن بود كه وضعیت برنامه ریزی با حدود 53 درصد ا متیاز، در حد متوسط قرار داشت. در میان 10 بیمارستان مورد مطالعه هم 6 بیمارستان در وضعیت متوسط (امتیاز بالاتر از 50 درصد) و 4 بیمارستان در وضعیت ضعِِیف قرار داشتند.شایان ذكر است عامل «دریافت ضمانت نامه و اسناد خرید و نگهداری تجهیزات پزشكی از فروشنده به هنگام خرید» بیشترین امتیاز و عامل «تعیین حداكثر كاركرد روزانه، هفتگی، ماهانه از سوی واحد مهندسی پزشكی» كمترین امتیاز را كسب نمودند (جدول1).

در مورد هدف ویژه دوم،یعنی بررسی وضعیت سازماندهی نگهداری تجهیزات پزشکی ، اطلاعات نشان دهنده وضعیت ضعیف بودند ( 45درصد ) . در میان اِین عناصر نِیز ‌عامل «وجود كمیته تجهیزات پزشكی به صورت جداگانه و مستقل در بیمارستان» با میانگین 90 درصد، بیشترین امتیاز را كسب نمود و از طرف دیگر هم« وجود چارت سازمانی مشخص و رسم شده برای تیم مهندسی پزشكی بیمارستان» با حدود 17 درصد امتیاز،‌ضعیف ترین مورد تشخیص داده شد (جدول2). در میان بیمارستان های مورد مطالعه نیز 7 بیمارستان با كسب كمتر از 50 درصد امتیاز در وضعیت ضعیف قرار داشتند و 3 بیمارستان با كسب امتیاز 50 تا 75 درصد، دارای وضعیت متوسط بودند.

هدف ویژه سوم به بررسی وضعیت هدایت و هماهنگی امور نگهداری تجهیزات پزشكی اختصاص یافته بود. بیمارستان های تحت بررسی از این حیث حدود 48 درصد امتیاز را كسب نمودند. «ارائه گزارش عملكرد سالانه واحد مهندسی پزشكی در زمینه نگهداری» با دریافت حدود 90 درصد امتیاز نقطه قوت این بعد مدیریت نگهداری به شمار می رفت. « آموزش كاربران تازه وارد از سوی واحد مهندسی پزشكی بیمارستان» نیز با حدود 17 درصد امتیاز،‌نقطه ضعف این بعد بود (جدول3). 4 بیمارستان دارای وضعیت متوسط و 6 بیمارستان دارای وضعیت ضعیف بودند.

هدف ویژه چهارم و آخر مطالعه نیز به بررسی وضعیت كنترل نگهداری تجهیزات پزشكی اختصاص یافته بود. میانگین امتیاز كسب شده در این زمینه 48 درصد بود كه «تهیه شناسنامه تجهیزات پزشكی» با 100 درصد امتیاز قوی ترین و «وجود نرم افزار مدیریت تجهیزات پزشكی در بیمارستان هاِِِِ»با 10 درصد، ضعیف ترین عنصر این بعد بوده اند (جدول4). از میان بیمارستان ها نیز 2 بیمارستان دارای وضعیت متوسط و سایر بیمارستان ها دارای وضعیت ضعیف بودند.

پس از تعیین امتیازات كسب شده در هر یك از ابعاد مدیریت نگهداری، میانگین امتیاز كل مدیریت نگهداری در بیمارستان های تحت مطالعه حدود 48 درصد با انحراف معیار 56/3 برآورد شد. تحلیل روابط نشان داد رابطه مستقیمی بین امتیاز كل مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی در بیمارستان ها و امتیاز «هدایت و هماهنگی نگهداری» وجود دارد (0000/=P، 904/0=r). همچنین بررسی رابطه بین امتیازات كسب شده با متغیرهای زمینه ای نشان داد بین سن مدیران بیمارستان ها و امتیاز كل مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی نیز رابطه مستقیمی وجود دارد(043/0=P،‌648=r).

بحث و نتیجه گیری:‌
طبق نتایج به دست آمده جز ” برنامه ریزی” كه در حد متوسط قرار داشت، سایر اجزاء مدیریت نگهداری در حد ضعیف قرار داشتند. با وجود این، نقاط قوت و ضعف را نمی توان نادیده انگاشت.

به طور كلی یكی از نقاط قوت اصلی، تشکیل و راه اندازی كمیته تجهیزات پزشكی در بیمارستان ها بوده است كه آن را می توان یكی از نقاط قوت سازماندهی بر شمرد، اما تشكیل منظم و به موقع آن را باید در زمره نقاط قوت برنامه ریزی داشت. این واحد و كمیته مربوط به آن كه طبق پژوهش های گذشته (10،9،8 و

11) در بیمارستان ها موجود نبوده است، به خوبی در ایجاد ارتباطات و روابط درون بخشی و برون بخشی ایفای نقش نموده است و نتایج حاكی از آن بوده است كه روابط این واحد با بخش های داخل و خارج بیمارستان در وضعیت مطلوبی قرار داشت. واحد مهندسی پزشكی با كمك این ارتباطات توانسته است اطمینان مدیریت بیمارستان را به خود جلب نماید و وظایف و مسوولیت های متناسب و مناسبی را در مورد نگهداری تجهیزات پزشكی عهده دار شود. مشاركت واحد

مهندسی پزشكی در تدوین و تنظیم بودجه نگهداری تجهیزات پزشكی گواهی بر این مدعاست كه در مقایسه با برخی مطالعات گذشته (12) نشان دهنده بهبود اوضاع بوده است، چرا كه محاسبه هزینه های نگهداری به تفكیك 50 درصد بخش ها و 67 درصد تجهیزات، اطلاعات لازم در این زمینه را در اختیار مسوول واحد مهندسی پزشكی قرار می دهد. در برخی مطالعات گذشته (9،8 و 13)این گونه محاسبات در بیمارستان ها صورت نمی گرفته است. تدوین شناسنامه

برای كل تجهیزات نیز به طور حتم یكی از نقاط قوت به شمار می رود. چرا كه در حال حاضر یکی از كارآمدترین ابزارهای موجود در كنترل نگهداری تجهیزات پزشكی می باشد.

در كنار نقاط قوت موجود، نقاط ضعف متعددی نیز مشاهده می شود كه البته بزرگترین عامل ایجاد كننده آن عبارت است از‌«كمبود منابع». به علت محدودیت منابع انسانی،‌تعداد كاركنان واحد مهندسی پزشكی بسیار ناچِیز بود و در اكثر بیمارستان ها تنها یك نفر به عنوان مسوول این واحد انجام وظیفه می نمود. بدیهی است با وجود این شرایط دیگر نمی توان انتظار داشت بیمارستان ها در ساعات غیر اداری به صورت كشیك یا آنكال به كاركنان كارآزموده دسترسی داشته باشند. این مشكل در اغلب كشورهای در حال توسعه مشهود بوده است (6و14).

به علت بار كاری زیاد، آموزش كاربران نیز كه از اهمیت بالایی برخوردار است نادیده گرفته می شود. در مطالعات انجام شده در كشور هم به این مشكل اشاره شده بود (10و12). این در حالی است كه بیمارستان های كشورهای توسعه یافته برای آموزش مهندسان پزشكی خود نیز دارای بودجه مصوب می باشند(15). كمبود بودجه همچنین موجب شده بود خرید قطعات یدكی و ملزومات تجهیزات در مضیقه قرار گیرد و تعمیر تجهیزات با اختلال روبرو شود.

با وجود نقش مهم منابع در بیمارستان تمام نابسامانی ها را نیز نمی توان ناشی از كمبود بودجه و منابع دانست. تقسیم كار وتفویض اختیار در زمینه نظارت بر كاركرد كاربران و نیز تعیین فردی به عنوان مسوول در قبال تجهیزات پزشكی حساس و گران قیمت در هر بخش از این گونه موارد است كه با انجام آن ها در بیمارستان می توان تا حدود زیادی اوضاع مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی را بهبود بخشید.

از دیگر نقاط ضعف می توان به پایین بودن امتیاز سرویس و بازبینی های دوره ای تجهیزات پزشكی از سوی واحد مهندسی پزشكی اشاره كرد. سرویس و بازبینی دوره ای از اصول جدایی ناپذیر نگهداری پیشگیرانه تجهیزات محسوب می شود و رفع نقایص در این زمینه كاملاً ضروری است. نبود نرم افزار مدیریت نگهداری تجهیزات پزشكی هم در این زمینه قابل تامل است. این ابزار در اكثر بیمارستان های مدرن مرسوم شده و نقش آن در تنظیم برنامه های نگهداری پیشگیرانه انكارناپذیر است.

اما همان طور كه اشاره شد، 4 بیمارستان از میان بیمارستان های تحت مطالعه فاقد واحد مهندسی پزشكی در این بیمارستان ها در گذشته به دلایلی از كار كناره گیری نموده بودند. شواهد حاكی از آن است كه كار سنگین، كمبود نیروی كار مورد نیاز واحد مهندسی پزشكی و ناچیز بودن حقوق دریافتی كاركنان این واحدها در مقایسه با حقوق و دریافتی مهندسان شاغل در بخش خصوصی در این امر موثر بوده است. نا آشنایی دانش آموختگان مهندسی پزشكی با محیط های بیمارستانی را نیز می توان یكی از علل عمده در این زمینه دانست، چرا كه در برنامه درسی دانشجویان این رشته هیچ واحد درسی یا كار آموزی در

بیمارستان ها گنجانده نشده است (16) و اكثر قریب به اتفاق كاركنان مذكور بلافاصله بعد از اتمام دوره تحصیل، جذب بیمارستان های تحت مطالعه شده بودند.
بانگاهی به نقاط ضعف و قوت و مقایسه این اطلاعات با شرایط گذشته و نیز با توجه به این نكته كه در زمان مطالعه تنها 3 سال از استقرار واحدهای مهندسی پزشكی در بیمارستان ها گذشته بود می توان امیدوار بود با توجه بیشتر مسوولان امر،‌اوضاع فعلی نگهداری تجهیزات پزشكی بهبود یابد.

جدول 1: توزیع عناصر مربوط به برنامه ریزی نگهداری تجهیزات پزشكی دركل بیمارستان های تحت مطالعه دانشگاه علوم پزشكی و خدمات بهداشتی درمانی ایران – 1382

ردیف امتیازموارد خیلی زیاد زیاد كم خیلی كم فراوانی كل
میانگین انحراف معیار

فراوانی درصد فراوانی درصد فراوانی درصد فراوانی درصد
1 تشكیل كمیته تجهیزات پزشكی بیمارستان در فواصل زمانی مقرر و به هنگام ضرورت 4 40 5 50 1 10 0 0 10 66/76 33/22
2 روشن ومكتوب بودن اهداف واحد مهندسی پزشكی 0 0 6 60 4 40 0 0 10 33/53 33/17

3 وجود برنامه زمان بندی شده (روزانه ، هفتگی ،‌ماهانه و… ) برای سرویس و نگهداری تجهیزات پزشكی از سوی واحد مهندسی پزشكی 0 0 7 70 3 30 0 0 10 66/56 16
4 وجود برنامه زمان بندی شد (روزانه ، هفتگی ، ماهانه و…. )‌جهت دعوت از شركت های نماینده تجهیزات پزشكی به منظور سرویس و نگهداری تجهیزات پزشكی بیمارستان 1 10 4 40 4 40 1 10 10 50 33/28

5 انعقاد قراردادهای نگهداری سالیانه جهت تجهیزات پیشرفته و گران قیمت (000/50 دلار و بیشتر) از سوی بیمارستان 1 10 2 20 5 50 2 20 10 40 66/30
6 دریافت ضمانت نامه و اسناد خرید و نگهداری تجهیزات پزشكی از فروشنده به هنگام خرید 7 70 2 20 0 0 1 10 10 32/83 33/32
7 نظرخواهی از واحد مهندسی پزشكی برای خرید تجهیزات پزشكی بیمارستان 5 50 3 30 2 20 0 0 10 66/76 34/27

8 توجه به نظرات واحد مهندسی پزشكی در تعیین بودجه نگهداری تجهیزات پزشكی 5 50 2 20 3 30 0 0 10 33/73 66/30
9 كفایت بودجه بیمارستان برای نگهداری تجهیزات پزشكی 0 0 0 0 7 70 3 30 10 33/23 16
10 تعیین حداكثر كاركرد روزانه ، هفتگی ،‌ماهانه و… از سوی واحد مهندسی پزشكی برای تجهیزات پزشكی حساس 5 5/8 4 8/6 17 8/28 33 9/55 59 66/22 33/31

11 پیش بینی قطعات یدكی لازم از سوی واحد مهندسی پزشكی بیمارستان 1 3/1 7 3/9 48 64 19 3/25 75 33/29 3/20
12 تعیین اولویت در رسیدگی به نقص تجهیزات پزشكی از سوی واحد مهندسی پزشكی 12 16 32 7/42 25 3/33 6 8 75 66/55 28

برای دریافت اینجا کلیک کنید

سوالات و نظرات شما

برچسب ها

سایت پروژه word, دانلود پروژه word, سایت پروژه, پروژه دات کام,
Copyright © 2014 icbc.ir