مقاله بررسی فلوریستیک، فرم رویشی، نبحیه رویشی و طیف زیستی گیاهان منطقه حفاظت شده آبشار مارگون فارس

توضیحات

  مقاله بررسی فلوریستیک، فرم رویشی، نبحیه رویشی و طیف زیستی گیاهان منطقه حفاظت شده آبشار مارگون فارس دارای 9 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بررسی فلوریستیک، فرم رویشی، نبحیه رویشی و طیف زیستی گیاهان منطقه حفاظت شده آبشار مارگون فارس  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بررسی فلوریستیک، فرم رویشی، نبحیه رویشی و طیف زیستی گیاهان منطقه حفاظت شده آبشار مارگون فارس،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بررسی فلوریستیک، فرم رویشی، نبحیه رویشی و طیف زیستی گیاهان منطقه حفاظت شده آبشار مارگون فارس :

تعداد صفحات:9
چکیده:
تحقیق حاضر مربوط به منطقه حفاظت شده آبشار مارگون واقع در 45 کیلومتری شهرستان اردکان، 65 کیلومتری شهر یاسوج و 130 کیلومتری شهر شیراز است. مساحت منطقه مورد مطالعه حدود 35015 هکتار و محیط آن 3905400 مترمی باشد. مختصات جغرافیایی منطقه مارگون (”11’52 °51 تا ”17’57 °51 ) طول شرقی نصف النهار گرینویچ و (”51’26 °30 تا ”5’31°30) عرض شمالی خط استوا است. پست ترین نقطه منطقه دارای ارتفاع 2040 متر و مرتفع ترین نقطه ی آن برابر 2844 متر بالاتر از سطح دریا است. و وسعت آن حدود 10 هزار هکتار می باشد. آبشار مارگون در 45 کیلومتری شهرستان اردکان به یاسوج قرار گرفته است. این آبشار حاصل رودخانه کمهر و حوزه آبخیز آن است. منطقه مارگون در استان فارس، شهرستان اردکان در بخش مرکزی همجوار با دهستان کمهر و قسمتی از جنوب حوزه آبریز در دهستان خفر واقع گردیده است و در مجموع فلور منطقه مارگون را تشکیل می دهند. 60 تیره شامل 1 (1/66 درصد) پتریدوفیت، 6 (10 درصد) تک لپه ای، 53 (88/44 درصد) دولپه ای بوده که دو لپه ای ها خود تشکیل شده از 14(26/41 درصد) جدا گلبرگ، 25 (47/16 درصد) پیوسته گلبرگ ، 10 (18/86 درصد) بدون گلبرگ نسبت به کل نمونه های جمع شده می باشند. بزرگ ترین تیره های جمع آوی شده از نظر تعداد گونه به ترتیب شامل Asteraceae (compositae) با 40 گونه (12/77 درصد)، Labiatea (Lamiaceae) با 27 گونه (8/62 درصد)، Apiaceae (Umbelliferae( با 25 گونه (7/98 درصد)، Poaceae (Gramineae( با 24 گوننه (7/66 درصد)، Brassicaceae (Cruciferae) با 24 گونه (7/66 درصد) و Papilionaceae (Leguminosae) با 20 گونه (6/38 درصد) می باشند. از نظر تعداد جنس های گیاهی 207 جنس را شامل می شود که بزرگترین تیره ها براساس تعداد جنس به ترتیب ) Compositae ) Asteracea با 23 جنس (11/11 درصد)، Apiaceae( Umbelliferae) با 20 جنس (9/66 درصد)، Gramineae ) Poacea) با 18 جنس (8/69 درصد)، Labiatae (Lamiaceae) با 12 جنس (5/79 درصد) می باشد. از نظر طیف زیستی، شامل همی کریپتوفیت ها (Hemiceryptophytes) (75/64)، تروفیت ها (Therophytes) (23/07 درصد) ، کامیفیت ها (Chamaephytes) (16/9 درصد)، فانروفیت ها (Phanerophytes) (5/12) ، کریپتوفیت ها (Cheriptophytes) (5/44 درصد) ، اپی فیت ها (Epephytes) (3/84 درصد). از لحاظ فرم رویشی براساس طبقه بندی رانکییر (Rankier)، به ترتیب 130 (/53) گونه علفی چندساله (Hp)، 90 (75/28 درصد) گونه علفی یک ساله (Ha)، 43 (77/13 درصد) گونه 41 درصد بوته آی (Bu)، درصد10/22 (32 گونه علفی یک ساله (Ha)، 43 (77/13 درصد) گونه 41 درصد بوته آی (Bu)، 32 (10/22 درصد) گونه درخچه آی (sh) و 18 (5/75 درصد) گونه درختی (Ar) وجود دارد. همچنین بررسی ها نشان می دهد بیشتر گونه های موجود در منطقه راگونه های دایمی تشکیل می دهند که نشان دهنده سازگاری گونه های چند ساله به شرایط آب و هوایی منطقه که نیمه خشک سرد است می باشد. البته در بعضی از سال ها به علت تخریب زیاد شرایط محیط برای استقرار گیاهان یک ساله مساعد شده و آنها در محیط یک رویشگاه موقتی ایجاد می کنند.

برای دریافت اینجا کلیک کنید